| آرکیتایپ ارمیا سیامک بهرامپرور نگاهی به رمان «بیوتن»، نوشتهی رضا امیرخانی بیشک امیرخانی بعد از این کتاب، آماج نقدهای غیرمنصفانهی بسیاری قرار خواهد گرفت. تم ایدئولوژیک آثار امیرخانی به ذائقهی بسیاری خوش نخواهد آمد و روشنفکرنمایان عرصهی ادبیات، کتاب را به جرم همین «ایدئولوژیمدار» بودن، متهم و محکوم خواهند کرد! نکته اینجاست که ما هنوز درنیافتهایم که هنر مفهومی کلی است که وظیفهاش خلق زیبایی است؛ و زیبایی مقولهای است که «ایدئولوژیمدار» نیست. |
| هانس هَینتس اِوِرس و ادبیات وحشت رضا نجفی نقدی بر داستان سُس گوجه فرنگی، نوشتهی هانس هَینتس اورس هانس هَینتس اورس نویسندهی آلمانی در سال 1871 در دوسلدورف دیده به جهان گشود. هنگامی که او مقارن با پایان سدهی نوزدهم کار نویسندگی خود را آغاز کرد، گرایشهای جدیدی در ادبیات آلمانی رخ نموده بود. رمانتسیم کهن آلمانی نفسهای واپسین خود را میکشید و مکاتبی چون رئالیسم و ناتورالیسم در حال شکفتن بودند. زمانه، زمانهی گرهارد هاوپتمان بود. |
| نسخهی مدرن شیخ صنعان و دختر ترسا حسین مهرعلی نقد کتاب مجموعه داستان «تویی که سرزمینات اینجا نیست»، نوشتهی محمد آصف سلطان زاده مجموعه داستان «تویی که سرزمین ات اینجا نیست» چهارمین کتابی است که از محمد آصف سلطان زاده، داستاننویس افغانی در ایران منتشر میشود. او سالها پیش از افغانستان به ایران مهاجرت کرد و به کار در خیاطخانههای ایران پرداخت و پس از سالها زندگی در ایران، در سال 1380 نیز از ایران به دانمارک رفت و اینک هفت سال است که مقیم دانمارک است. |
| تصویر رنگین دوران از دست رفته حسین ورجانی نقد مجموعه داستان «کافه پری دریایی»؛ نوشتهی میترا الیاتی «کافه پری دریایی» مجموعهی هشت متن روایی کوتاه است که منهای (خاطره سهشنبه برفی) که یادمان زندهیاد نازنین نظام شهیدی است بقیه متنها داستانهای کوتاهی هستند که دارای شباهتهایی با یکدیگر میباشند و آنچه این داستانهای کوتاه را به یکدیگر شبیه کرده مؤلفههای مشترکی هستند که در بیشتر این داستانها به چشم میخورند مؤلفههایی چون جدایی زن و شوهر، دوری از خاک میهن، زندگی گذشته آدمها در اروپا و آمریکا و تأثیر آن در وضعیت زندگی امروزین شخصیتها، عشقهای رمانتیک، خیانتهای خانوادگی و غیره. |
| به عنوان یک غذای خوب و سالم حسین سرانجام نگاهی به مجموعه داستان «رونوشت بدون اصل»، نوشتهی زندهیاد نادر ابراهیمی نادر داستانهایش را به راحتی و به نرمی مینویسد. جملهها از پی یکدیگر میآیند و میروند بیآنکه خواننده برای خواندنشان به زحمت بیفتد و یا پس از عبور آنها تصادفی روی داده باشد. زبان داستانها بهرغم آن که گاه فخیم و گاه شاعرانه میشوند ولی روان و بیآلایشاند، همچون رودی که در مسیر خود به پایههای پلی برخورد میکند و پیچوخمهای کوچکی را پشتسر میگذارد ولی در کلیت خود جاری است. |
|
|
| نظری بر آبشخورهای فلسفی آثار کوندرا رضا نجفی
از مقایسهی آرای فلاسفه با آثار کوندرا آدمی به این باور میرسد که فلسفه و رمان ممکن است هر دو به مضامینی واحد بپردازند اما در قالبها و شیوههای بیانی متفاوتی و اینکه رمان نیزیکی از امکانات و ابزار بشری برای مواجهه با پرسشهای هستیشناختی است.
|
| جنگ و صلح در نگاه شخصیتهای «جنگ و صلح» حسین سرانجام بخش دوم تولستوی زمینههای نبرد بزرگ میهنی 1812 را در لشکرکشی سالهای 1805 و 1806 جستجو می کند و تحول شخصیتهایش را بر اساس آنها پایهگذاری میکند. در روسیهای که اسیر فرهنگ فرانسوی است و اشراف آن صحبت کردن به زبان فرانسوی را افتخار میدانند و از ناپلئون به بزرگی یاد میکنند، نباید انتظار داشت شور ملی برای جنگ در برابر وی بهیکباره ایجاد شود. |
| جنگ و صلح در نگاه شخصیتهای «جنگ و صلح» حسین سرانجام بخش اول ملتی که جنگ نداشته باشد نمیتواند روی پای خود بایستد و اگر به صلح فکر نکند نابود خواهد شد. فرهنگ ملتها بر روی شالودهای از حماسه و جنگاوری بنا شده است. قهرمانان ملی در جنگها و حماسههای میهنی ساخته میشوند و الگویی برای روحیات میهنپرستانه مردم قرار میگیرند و با ادبیات جاودانه میشوند. |
| آسیبشناسی تطبیقی ادبیات پایداری ایران رضا نجفی
تنها نگاهی گذرا به تاریخ ادبیات جهان بسنده است به ما یادآوری کند که صرفاً فهرستی از بهترین _ و نه حتی همه _ آثار ادبیات جنگ در هر کدام از کشورهایی چون آلمان، انگلستان، فرانسه، روسیه، امریکا و... به تنهایی سیاههای انبوه را تشکیل میدهد که پرداختن به آن مستلزم دهها و صدها اثر تحقیقی است. |
| مرگ داستانهای هدایت رضا جوان مرگ و سیاهنمایی در آثار صادق هدایت ریشهشناسی سیاهنمایی در آثار هدایت، به زندگی او، نگاه او به جهان و دنیای پیرامون او باز میگردد. داستانهای هدایت نمایی از درونیترین لایههای وجود اوست. "درباره صادق هدایت که پیشکسوت ما بود، این دنبالکننده راه خیام، این نویسنده چند ارزشه که در نیستی عمل میکرد (با خودکشی اغلب فهرمانهای داستانهایش و نیز با خودکشی خودش) اگر بخواهیم تحلیلی به سرعت از کار او کرده باشیم باید گفت که او نویسنده دوره خفقان است (با بوف کور؛ شاهکارش) که تحمل دورهى پس از آن را ندارد، یعنی تحمل هرج و مرج پس از شهریور 1320 را". |
|
|